Alleen

Er zijn dingen die alleen jij kunt. Zoals besluiten welke keuzes je maakt en wat prioriteit krijgt. Voor mij was een belangrijk besluit dat ik wilde zien dat mijn acties nooit alleen effect op mij hebben. Dat maakt me verantwoordelijk voor mijn acties. Dat geldt ook voor jou.

Je kunt echt niet over alles 100% geïnformeerd zijn en een weloverwogen standpunt innemen. Maar zaken afdoen met “mijn keuzes maken toch geen verschil” is niet alleen onwaar, het is ook een enorme dooddoener. Ook jij bent iemands voorbeeld. Misschien zonder dat je je daar bewust van bent. Bedenk eens hoeveel mensen jou beïnvloed hebben en hoeveel van hen je dat verteld hebt. Sterker nog, van hoeveel mensen ben je je bewust dat ze invloed op je hadden?

Ook als het gaat over vakmanschap weet jij het beste wat dat voor jou betekent. Waar je blij van wordt, waar je steeds nieuwsgierig naar blijft enzovoort. Na misschien jaren lang andere dingen voorrang geven, kan het wat weggezakt zijn. Maar het is er nog, geloof me.

Kijk in de spiegel en wees eerlijk tegen jezelf. Haal je voldoening uit je werk? De vaardigheden en kennis waar je trots op bent, waar zet je die het meest in? Leef je van weekend naar weekend? Ga je met plezier en energie naar je werk? Wat levert het je op, behalve salaris? En misschien de moeilijkste vraag van allemaal; wat waardeer je in jezelf?

Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat het bovenstaande makkelijk is. Dat is het niet. Het is wel zo dat regelmatig reflecteren zorgt dat het makkelijker wordt. Je went aan luisteren naar je hart, hoofd en handen. Een belangrijke stap is dat je lief bent voor jezelf. Dat klinkt misschien gek, maar hoe vaak ben je streng voor jezelf? Hoe vaak zeg je tegen jezelf dat het beter kan of niet goed genoeg is? Op die manier is er alleen of voornamelijk aandacht voor dat wat er niet is. Terwijl waardering voor jezelf komt van dat wat er wel is, dat wat wel lukte en goed ging. Dat kun je oefenen, door bijvoorbeeld bewust iedere dag 3 dingen op te schrijven die goed gingen en waar je trots op of blij om bent.

Op die manier leer je te zijn in het moment. Het is wat het is. Echt. Morgen is er weer een dag en neem je een nieuwe stap. Als je richting duidelijk is, dan is iedere dag een stapje vooruitgang. Dan zullen de dagen dat het even minder gaat ook ok zijn. Ook dat is wat er is. Een dag een rothumeur hoeft geen oordeel van slecht te krijgen of in alle toonaarden ontkent te worden. Iedereen heeft wel eens een pestbui, waarom zou jij dat niet mogen? Bij iedereen gaat wel eens iets faliekant mis. Nou en?