Het ritme van de seizoenen

Sinds januari 2024 hebben een vriendin en ik een volkstuin. Dat is een leerzame ervaring, kan ik je vertellen 😃 Vooral met de hoeveelheden water, het tempo waarin gras groeit en de slakkeninvasie van dit jaar.

Het benadrukt ook het ritme van de seizoenen nog extra. We hebben ze nog niet allemaal doorlopen als moestuiniersters en toch heb ik al weer veel geleerd over seizoenen.

Het tempo is steeds anders dan je denkt

De lente is drukker dan je misschien verwacht. De resten van de winter opruimen, de bedden klaarmaken, een plant-plan maken, voorzaaien, uitpoten, veranderingen of verbeteringen doorvoeren. Er is veel te doen.

De zomer is gek genoeg veel rustiger. Nou is dat dit jaar ook omdat de slakken het al op hebben voor het goed en wel aan de groei is 🙄 Maar toch. De zomer gaat over bijhouden. Soms van wat extra water voorzien, het onkruid in toom houden en toekijken hoe dat wat er staat langzaam en gestaag groeit.

De herfst is weer drukker. Oogsten, natuurlijk. En die oogst verwerken. Want veel komt ongeveer tegelijk en daar kun je niet tegenaan eten. De eerste bedden winterklaar maken, met een groenbemester en compost.

En dan volgt de stilte van de winter. Er is niks te zien of te doen. Wat er gebeurd is niet zichtbaar. De schijnbare rust is de voorbereiding op de lente. Letterlijk even uitrusten voor de cyclus weer opnieuw begint. Het eerste teken dat de natuur niet echt stilstaat zijn de vroege bollen die in februari opkomen.

Dat ritme geldt ook voor ons

Wij wonen op een deel van de aardbol waar de seizoenen een belangrijke stempel op ons jaar drukken. Of je wilt of niet, je ervaart de seizoenen. Niet alleen om je heen, maar ook in jezelf.

Je moet er misschien echt weer even bewust bij stil gaan staan om dat te ervaren. De seizoenen hebben namelijk geen plek meer in ons werkzame leven. Iedere dag, week en maand zijn hetzelfde. Met hier en daar een vakantie.

Dat is niet altijd zo geweest. Sinds de industriële revolutie is voor het overgrote deel van de werkende mensen een fabriek of kantoor de werkplek. Een plek waar we doen alsof de seizoenen niet bestaan.

Voor die tijd was werk onlosmakelijk verbonden met de seizoenen. Op het land is in de winter weinig te doen. Veel ander werk was afhankelijk van daglicht en dus ook van de seizoenen. Iedereen werkte en leefde als vanzelf in het ritme van de seizoenen.

Laat de seizoenen je (bege)leiden

Ik daag je uit om de seizoenen weer echt mee te maken.

Voelen dat je in de lente staat te trappelen van ongeduld en barst van de ideeën.

Dat je in de zomer lekker doorwerkt, kalmer bent en door bouwt op al dat moois uit de lente. De dagen zijn lang en kunnen eindeloos lijken. Net als je energie.

De herfst gaat over oogsten en verzamelen. De lessen die je kunt trekken uit al die activiteit van eerder. Wat er werkte, wat niet en wat er misschien geheel onverwacht iets heel moois opleverde.

De winter is voor rust. Het is de tijd van terugtrekken. De twaalf heilige nachten, van kerst tot 6 januari, zijn de donkerste en stilste periode van het jaar. Neem de tijd voor die rust.

Wat zou er gebeuren?

Welk effect zou het op je werk en, belangrijker, op je welbevinden hebben als de seizoenen je weer mogen (bege)leiden?

Natuurlijk stop je in de winter niet met werken, met zorgen, met je sociale leven. Nergens voor nodig. Tegelijkertijd ervaren veel mensen dat het in de late herfst en de winter allemaal wat meer moeite kost. Er is minder licht en minder energie. Er is meer behoefte aan rust en slaap en met een dekentje op de bank.

Hoe zou het zijn als je meegaat in die behoefte? Als je daar geen oordeel over hebt en al helemaal geen schuldgevoel.